Dag 12 Las Vegas - Death Valley

Hotel: Stovepipe Wells Village Highlights: Death Valley Hoogste temperatuur: 51 graden

Na een voetenbehandeling van dokter Koster gingen we vandaag weer op pad. Eerst nog een fotostop bij het fameuze Welcome to Las Vegas bord en dan verruilen we Vegas voor het nóg warmere Death Valley. 

We rijden het park via het oosten binnen en komen als eerste bij Zabriskie point. Pfoeh wat warrum! Even overschakelen. Wel een mooi uitzicht. En uiteraard weer een bus met Fransen. Deze mede-Europeanen komen we de hele vakantie al tegen, in groepsverband. Ze zijn asociaal en luidruchtig.

Omdat we de afslag naar Dantes View te snel voorbij zijn gereden, keren we weer om zodat we dit punt alsnog mee kunnen pakken. Hier hebben we een goed uitzicht over de zoutvlakte. We horen steeds luid gerommel en vragen ons af waar dit vandaan komt. Een park ranger vertelt dat dit straaljagers zijn van de nabijgelegen vliegbasis. Ze mogen niet over het park vliegen, maar oefenen boven de meer afgelegen vlaktes. Omdat de vlaktes tussen bergketens liggen hoor je ze zo goed. Dat is ook de reden waarom het hier zo warm is. Er is door de blokkade van bergruggen geen aanvoer van koele lucht en regen, en de warmte van de zon schijnt door afwezigheid van vegetatie direct op het aardoppervlak, weerkaatst naar boven en komt nog warmer weer terug.

We rijden weer terug richting Furnace Creek en dan richting het zuiden voor een stop bij Devil's golf course. Dit is een vlakte bedekt met een dikke laag (steen)zout. De zoutlaag is afgezet door (verdwenen) meren. De benaming van de plek komt uit een gids van 1934 waarin het werd beschreven als een terrein waar alleen de duivel golf kan spelen. Ruig terrein dus, zie foto.

Even wat zout proeven en dan door naar Badwater. Dit is het laagste punt van heel Amerika, 85,5 meter beneden zeeniveau. En zo warm dat je er niet eens lang kunt rondlopen. Iemand heeft een eidooier op de grond gelegd, waarschijnlijk om te zien hoelang het duurt voordat het ei is gebakken, deze is inmiddels versteend.

Op de terugweg richting Furnace Creek rijden we over de weg Artist's Drive, welke opvalt door de verschillende kleuren gesteente. Deze kleuren zijn ontstaan door de oxidatie van verschillende metalen. Dan door richting Stovepipe Wells Village. We stoppen nog even bij het visitor center, waar in een tentoonstelling informatie wordt gegeven over het park. Het is hier buiten ruim 51 graden! Het warmste dat wij ooit hebben gevoeld.

Vervolgens nog even stoppen bij de bron waar het piepkleine dorpje zijn naam aan heeft te danken en nog even bij de Mesquite Flat zandduinen. Ook hier gauw weer de auto met airco in. De warme wind doet gewoon zeer aan de ogen.

Daarna gaan we naar het hotel waar we nog niet direct kunnen inchecken. We eten even een ijsje bij de General Store aan de overkant en daarna is onze kamer beschikbaar. Gelukkig werkt de airco goed! Helaas slecht internet (ik zit in de kastruimte). Tegen zevenen gaan we richting restaurant. Ik had verwacht dat we hier lang zouden moeten wachten omdat dit het enige restaurant is in de omgeving, maar dat valt reuze mee. We kunnen meteen zitten en hoeven niet lang op ons eten te wachten. 's Avonds rijden we nog even naar een parkeerplaats om naar de sterren en de melkweg te kijken, maar zelfs in het donker is het nog zó warm dat we het niet lang volhouden en teruggaan naar de kamer.